در جداسازي لرز هاي كل يا بخشي از سازه براي كاهش پاسخ لرزه اي آن بخش در زمان زلزله از زمين يا قسمت هاي ديگر سازه جدا مي شود. اين كار با استفاده از جداساز هايي كه بر اساس مشخصات ديناميكي سازه، اهداف عملكردي مورد نظر طراح و شرايط خطر لرزه اي ساختگاه، طراحي و ساخته شده اند صورت مي گيرد. وظيفه ي اصلي اين جداساز ها ايجاد فاصله بين دوره ي تناوب طبيعي سازه و محدوده ي دوره ي تناوب حاكم در ارتعاش زمين لرزه احتمالي در محل سازه ي مورد نظر است. علاوه بر اين، انرژي ارتعاشي ناشي از زلزله نيز با كمك سازوكارهاي مختلفي جذب شده و از انتقال آن به سازه جلوگيري مي گردد. جداساز سامانه اي است كه سازه روي خود را از بخش زيرين خود جدا م يكند. براي اينكه در زمان بروز زلزله هيچ نيرويي به سازه منتقل نشود، لازم است اين سامانه، سازه را به حالت شناور درآورد. اين امر با توجه به نياز به كنترل تغيير مكان هاي نسبي جانبي در زمان تحريك زلزله از نظر اجرايي درست و امكان پذير نيست. دو گروه اصلي از جداسازهاي لرزه اي براي كنترل نيروي منتقل شده به روسازه در ساختما نها استفاده مي شوند: الف- استفاده از جداساز هاي لاستيكي براي افزايش دوره ي تناوب طبيعي سازه؛ ب- استفاده از جداساز هاي اصطكاكي و كنترل حداكثر نيروي منتقل شده به روسازه و استهلاك انرژي در محل جداساز. جداسازها بايد مقاومت لازم براي تحمل وزن سازه روي خود را داشته باشند. در عين حال جداساز هاي لاستيكي بايد در جهت افقي به اندازه ي كافي نرم باشند. در زمان طراحي توجه به اين نكته ضروري است كه با نر متر شدن جداسازها ، تغيير مكان نسبي بين زمين و سازه افزايش مي يابد. به اين ترتيب تغيير مكان نسبي تراز جداسازي و پاسخ شتاب سازه همواره با هم نسبت عكس دارند. در اين شرايط با انتخاب سازوكار استهلاك انرژي مناسب در سامانه ي جداسازي لرزه اي مي توان هم به كاهش مورد نياز در شتاب مجموعه دست پيدا كرد و هم ميزان تغيير مكان نسبي ذكر شده را در محدود هي مورد نظر طراحي نگاه داشت. به اين ترتيب، از جداسازها، قابليت تحمل بار، تغيير مكان هاي زياد و بازگشت به محل اوليه پس از پايان يافتن زلزله انتظار م يرود. در جداساز هاي اصطكاكي ضريب اصطكاك مناسب عامل كنترل نيروي انتقالي به روسازه و همچنين كنترل تغيير مكان جانبي سازه خواهد بود. از سوي ديگر اين نوع جداساز ها ممكن است باعث انتقال ارتعاشات با فركانس هاي نسبتا زياد به سازه گردند. از اين رو استفاده از اين تجهيزات در جداسازي سازه هايي كه ابزار دقيق و حساس به ارتعاش در فركانس هاي بالا در آن ها نصب خواهد شد بايد با مطالعه ي دقيق صورت پذيرد. مسايل اقتصادي ، اجرايي و دوام اين تجهيزات در زمان طراحي و ساخت آن ها بايد مورد توجه قرار گيرد. جداسازي موفق يك سازه خاص، مستلزم انتخاب، طراحي و ساخت سامانه ي جداسازي مناسب براي آن است. علاوه بر تامين انعطا فپذيري جانبي كافي و ميرايي مناسب، همانطور كه قبلا نيز ذكر شد سامانه ي جداسازي بايد قادر باشد تا پس از اتمام ارتعاش زلزله به وضعيت اولي هي خود بازگردد . اين سامانه ها بايد سختي قائم زيادي براي جلوگيري از تاب خوردن و حركت گهواره اي سازه و سختي اولي هي كافي براي جلوگيري از حركت هاي ناخواسته ي ناشي از وزش باد و لرز ههاي با دامنه هاي كم داشته باشند.
