به طور کلی مقاوم سازی سازه‌ های بتنی موجود یا مرمت آنها به منظور تحمل بارهای مضاعف طراحی، بهبود نارسایی‌هـای ناشـی از فرسایش، افزایش شکل‌پذیری سازه یا سایر موارد با استفاده از مصالح مناسب و شـیوه هـای اجرایـی صـحیح بطـور متعـارف انجـام میگردد. استفاده از صفحات فولادی به صورت پوشش خارجی، غلاف‌های بتنی یـا فـولادی و پـس کـشیدگی خـارجی ، تعـدادی از روشهای متعارف موجود میباشند. استفاده از مواد مرکب ساخته شده از الیاف در محیط رزین پلیمری به عنوان پلیمرهای مسلح شده با الیاف Fiber Reinforced Polymers FRP، به عنوان یک ضرورت در جایگزینی مصالح سنتی و شیوه های موجود معرفی شده است .سیستم FRP  بـدین صورت تعریف میشود که الیاف و رزین‌ ها برای ساخت چند لایه مرکب مورد استفاده قرار می گیرند، به نحوی که رزین هـای مـصرفی به منظور چسباندن چندلایه مرکب به سطح بتن زیرین و پوشش‌ها به منظور محافظت مصالح ترکیب شده استفاده می‌شـوند. پوشـش های معمول که به منظور زیبایی ظاهری مورد استفاده قرار می گیرند به عنوان قسمتی از سیستم FRP در نظر گرفته نمی‌شوند. مصالح  FRP، سبک، مقاوم در برابر خوردگی و دارای مقاومت کششی بالا میباشند. ایـن مـصالح بـه شـکلهـای مختلـف و در گسترهای از انواع ورقه های چند لایه کارخانه‌ای گرفته تا ورقه‌های خشک قابل پیچش روی اشکال مختلف سازه ای قبـل از اضـافه کردن رزین، قابل دسترس می باشند. در اغلب موارد سیستم های FRP که به صورت پروفیل های نسبتاً نازک عمل‌آوری شـده، در اجرا مطلوب می‌باشند. بخصوص در مواقعی که ظاهر کار تمام شده یا امکان دسترسی مدنظر باشد گرایش روز افزون به استفاده از سیستمهای FRP برای مقاوم سازی یا مرمت سازه هـا دلایـل گونـاگون دارد. اگـر چـه الیـاف و رزین های مورد استفاده در سیستم‌های FRP نسبت به دیگر مصالح متعارف مانند بتن و فولاد گرانتر هستند، لیکن اغلب هزینه‌هـای مربوط به دستمزد و تجهیزات نصب سیستم‌هـای FRP ارزانتـر مـیباشـند. ایـن سیـستم‌هـا همچنـین مـیتواننـد در سـطوحی بـا دسترسی‌های محدود یا جاهایی که اجرای شیوه های متعارف با مشکلاتی مواجه هستند، مورد استفاده قرار گیرند.